رشته ی عمران همانند سایر رشته های علمی دستخوش تغییرات بسیاری بوده است
اما در این بین نیز افرادی بوده اند که سرعت انجام تغییرات را بیشتر کرده اند.افرادی که با
سعی و تلاش خود از هیچ به همه چیز رسیدند و باعث افتخار ما مهندسان عمران شده اند
در این مقاله سعی کردیم ۵ شخضیت بزرگ که رشته ی عمران را تغییر دادند را بررسی کنیم.
جان اسمیتون یک مهندس عمران اهل کشور انگلستان بود که در ۸ ژوئن سال ۱۷۲۴ میلادی
به دنیا آمد و در ۲۸ اکتبر سال ۱۷۹۲ چشم از دنیا بست.
او دارای آثار زیادی در زمینهٔ مهندسی عمران میباشد و به نوعی او را پدر علم عمران دنیا می‌شناسند.
جان اسمیتون چندین و چند سازه ی عمرانی در قالب پل، کانال، بندرگاه و فانوس دریایی طراحی نموده‌است.
جان اسمیتون از جمله افرادی بود که برای اولین بار در رشته ی عمران از آهک هیدراته
در بتن استفاده کرد و از سنگریزه و پودر آجر به عنوان مصالح صنعت ساختمان عمرانی نیز استفاده نمود.
از برجسته‌ترین اثر او می‌توان به ساخت فانوس دریایی بر روی صخره‌های ادی استون نام برد
که در محلی با امواج سهمگین و طوفان‌های شدید قرارگرفته است. قبل از این فانوس دریایی،
دو فانوس دیگر در این محل ساخته شد که توسط طوفان از بین رفت.این فانوس در نوع خود
یکی از سازه های مهشر عمران میباشد
همچنین جان اسمیتون در تاریخ، کشف و توسعه ی رشته ی عمران در بخش سیمان مدرن
بسیار نقش مهمی دارد زیرا که تحقیق های بسیار او بر روی آهک هیدراته در نهایت منجر به کشف سیمان
پرتلند شد و سیمان پرتلند منجر به ظهور مجدد بتن به عنوان یک مصالح صنعت ساختمان مدرن عمرانی شد
بنجامین رایت (۱۰ اکتبر ۱۷۷۰ – ۲۴ اوت ۱۸۴۲) یک مهندس عمران از کشور آمریکا بود که مهندس ارشد
عمران کانال اری و کانال چزاپیک و اوهایو بود.
بنجتمین رایت ۱۰اکتبر سال ۱۷۷۰ به دنیا آمد و در ۲۴ اوت ۱۸۴۲ چشم از دنیا بست.
رایت در سال ۱۷۸۹، در سن ۱۹ سالگی، با خانواده اش به فورت استونیکس (در حال حاضر نیویورک) نقل مکان
کرد، جایی که او را به یک زمین شناس و مهندس عمران حرفه ای تبدیل کرد.
دهه بعدی زندگی اش ، به عنوان مهندس زمین شناسی و صنعت ساختمان به ویژه مهندسی برای
ساخت کانال اری و بعدها کانال چزاپیک و اوهایو سپری شد.
بنجامین رایت علاوه بر کار مهندسی خود، به مجلس قانونگذاری نیویورک منتقل شد و به عنوان
قاضی دادگاه نیویورک منصوب شد.
رایت با فیلوملا واترمن در ۲۷ سپتامبر ۱۷۹۸ ازدواج کرد ولی آنها هیچ گا بچه دار نشدند وفرزندی
را در کنار خود احساس نکردند.
در نهایت روز شمار تقویم به ۲۴ اوت سال ۱۸۲۴ رسید و لحظه ی وداع این مرد بزرگ با دنیای هستی شد.
رایت در گورستان سنگ مرمر نیویورک دفن شده است.
ویپل یک مهندس آمریکایی بود و عموماً به او ((پدر پل های فی در رشته ی عمران در آمریکا)) گفته می شود.
او از بچگی به ساخت و ساز علاقه ی بسیاری نشان می داد و با مشاهده ساخت سازه های گوناگون
توانست نکات بسیاری در این زمینه یاد بگیرد.
او از اولین افرادی بود که از آهن به جای چوب برای افزایش مقاومت پل ها بهره جست و لازم به ذکر است
که حتی امروزه نیز او به عنوان معدود مهندسانی است که کارهای فیش مورد توجه بسیاری قرار گرفته
و دارای ویژگی های منحصر به فردی می باشند.او همچنین موفق به ساخت نیرو سنجی با قدرت
اندازه ۳۰۰ تن شد که برای وزن کردن کشتی ها و قایق ها در کانال ها مورد استفاده قرار می گرفت
و در آن زمان بزرگترین وسیله برای سنجش وزن قایق ها بود.او همچنین موفق به ساخت دهانه طویل
ذوزنقه ای پل های راه آهن در سیستم ریلی نیویورک شد.
گوستاو ایفل از چهره‌های مهم مهندسی عمران در قرن نوزدهم و بیستم و طراح برج ایفل است.
خانواده گوستاو ایفل در قرن ۱۸ میلادی از آلمان به فرانسه مهاجرت کردند و نام خانوادگی ایفل
را از روی کوهی که در سرزمین اصلی‌شان در غرب آلمان قرار داشت برداشتند.
گوستاو ایفل به تحصیل علاقه‌ای نداشت و معمولا سرکلاس درس کمترین
نمرات را می‌گرفت. وی در آن دوران اعتقاد داشت که مدرسه وقت تلف کردن است.
اما دو سال آخر دبیرستان یکی از معلم‌هایش تاثیر عمیقی بر وی گذاشت
و گوستاو به شدت به ادبیات و تاریخ علاقه‌مند شد و با جدیت به مطالعه پرداخت
و توانست از دبیرستان فارغ‌التحصیل شود.
بعد از چند ماه کار بدون حقوق نزد یک مهندس راه‌آهن سرشناس
در حیطه ی مهندسی عمران رفت و در آنجا به‌عنوان منشی مشغول به کار شد و این اولین کار
با دستمزد وی بود. اما شرکت عمران جدید بعد از مدتی ورشکست شد ولی آن مهندس راه‌آهن
که صاحب شرکت نیز بود، گوستاو را برای کار در یک شرکت بزرگ معرفی کرد و گوستاو ایفل
در آنجا مشغول به کار شد و توانست با شگفتی تمام یک پل فی را برای راه‌آهن آلمان طراحی کند
و بسازد که موجب جهش بزرگی در کار شد. بعد از گذشت چند وقت به وی پیشنهاد کار در چند
کارخانه بزرگ داده شد و گوستاو پیشنهاد کار به‌عنوان رئیس مرکز طراحی و تحقیقات را پذیرفت.
به‌عنوان اولین کار، گوستاو یک پل فی در شهر بردو و روی رودخانه گارون ساخت که موفقیت بزرگی
نیز برای شرکت وی به همراه داشت. به مرور گوستاو ایفل به‌عنوان یک نابغه در طراحی و ساخت
سازه‌های فی در سراسر فرانسه شناخته شد. در دهه ۱۸۷۰ ایفل شروع به اجرای پروژه‌های بزرگ
در خارج از فرانسه کرد که برای مثال می‌توان به ایستگاه مرکزی راه‌آهن در شهر بوداپست اشاره کرد
که یکی از نمونه‌های نادر از کارهای گوستاو ایفل است و جنبه تاریخی در زندگی حرفه‌ای او دارد.
گوستاو ایفل نقش مهمی در ساخت مجسمه آزادی ایفا کرد، زمانی که وی به‌عنوان مهندس
در طراحی و صنعت ساختمانی سازه داخلی مجسمه از سوی آگوستو فردریک طراح و معمار فرانسوی
به‌صورت یکپارچه با این ابعاد بود، چراکه فشار کار در این حالت بسیار افزایش یافته و خطر تخریب آن نیز
بیشتر می‌شد، به همین دلیل تصمیم گرفت از سازه فی در درون مجسمه به‌عنوان اسکلت استفاده کند.
طرحی که ایفل برای ساخت مجسمه آزادی ارائه کرد، بعدها موجب خلق سبک دیوار پرده‌ای شد که امروزه
نیز از آن استفاده میشود.
ساختن برج ایفل در اول ژوئیه سال ۱۸۸۷ شروع شد و عملیات آن دو سال و دو ماه طول کشید و ۸۵۰ نفر
برای ساخت آن همکاری کردند. این برج از ۱۸ هزار و ۳۸ قطعه ساخته شده و برای اتصال آنها از
دو و نیم میلیون پیچ مهره و میخ پرچ استفاده شده است. ارتفاع برج ۳۲۴ متر است که در زمان خود
مرتفع‌ترین برج جهان بوده است. وزن برج ایفل بیش از ۱۰ هزار تن است که ۷ هزار و ۳۰۰ تن آن فولاد است.
برج ایفل برای نمایشگاه جهانی پاریس در سال ۱۸۸۹ و بزرگداشت یکصدمین سالگرد انقلاب
فرانسه ساخته شده بود. از بین ۷۰۰ طرح پیشنهادی که در مسابقه طراحی به ثبت رسیده بود،
طرح گوستاو ایفل به اتفاق آرا انتخاب شد. طراحی برج ایفل الهام‌بخش معماران و مهندسان
اَبَرآسمان‌خراش‌های صنعت ساختمان معاصر بوده است.
تمامی مهندسان عمران با نرم افزار ETABS کار کرده اند و با آن کم و بیش آشنایی دارند.جالب است بدانید که نرم افزار ایتبس که مخصوص رشته ی عمران و صنعت ساختمان میباشد توسط اشرف حبیب الله به وجود آمد و جزء اولین نرم افزارهایی عمرانی بود که برای PC معرفی شد و دنیای طراحی سازه را دچار تغییر و تحولات گسترده ای نمود. از آقای اشرف حبیب الله به دلیل این کار چندین بار تقدیر به عمل آمده و به او جوایز متعددی در همایش های عمرانی تعلق گرفته است.
درباره این سایت